O solpor no mar en Galicia, cando o sol afúndese no Atlántico, é un espectáculo que ninguén que visite esta terra debería perderse. Os tons rosados e alaranxados do ceo, aínda máis espectaculares se hai algunha nube, o mar dun azul case gris, o son das ondas rompendo contra as rocas, os pequenos barcos cruzando o horizonte… Simplemente faltan palabras para describilo, así que o mellor é que o vivas por ti mesmo. Cada punto da costa ten algo especial que lle outorga carácter aos seus atardeceres: as ondas, a presenza de cantís, rocas, illas, faros... hai para todos os gustos.
Solpor en Fisterra… ou no auténtico fin do mundo.
Se hai un lugar que destaca por enriba de todos é o cabo Fisterra, o finis terrae (fin do mundo) para os romanos e outros pobos que habitaron estas terras e a meta final do Camiño para moitos peregrinos, que dende o mesmo inicio das peregrinacións non podían resistirse á atracción de camiñar un pouco máis para asomarse ao balcón do fin do mundo tras visitar ao Apóstolo en Santiago. Ver o solpor en Fisterra xa é un dos rituais do peregrino, polo que o ambiente que se vive alí á tardiña é moi especial, cargado de maxia, emoción contida e, no verán, moita xente.
Pero, ai, a ciencia é teimosa e resulta que Fisterra non é o punto máis ao oeste de Europa, nin da Península Ibérica (ese punto está en Portugal) e nin sequera de España. Iso non lle quita nadiña de espectacularidade nin de maxia á súa atardecer, pero si queres estar realmente no lugar máis occidental de España, esa honra correspóndelle ao próximo Cabo Touriñán, onde ademais, se o visitas entre o 24 de marzo e o 23 de abril ou entre o 18 de agosto e o 19 de setembro, terás o privilexio de ver o último raio de sol de Europa continental. E isto si está cientificamente comprobado. Ademais, gozarás dun espazo moito máis amplo e menos concorrido que en Fisterra. Numerosos carreiros xunto ao faro condúcennos a promontorios rochosos desde os que gozar do espectáculo en solitario.
Se estás na Costa da Morte, hai outros moitos lugares singulares desde os que contemplar o solpor no Atlántico. Decenas de miradoiros, faros como o de Cabo Vilán, praias… a espectacular paisaxe do Miradoiro de Monte Branco… pero si temos que recomendarche un polo que temos especial debilidade é a boca da ría de Lires, a máis pequena de Galicia, onde o río Castro fúndese co mar. A paisaxe desde calquera dos dous lados da pequena ría é simplemente espectacular.
Castro de Baroña, faro de Corrubedo e Monte Enxa
O Castro de Baroña é outro lugar máxico desde o que podes ver un espectacular anoitecer. Os restos escavados dun poboado costeiro da Idade do Hierro situados nunha península rochosa unida a terra por un pequeno istmo, son parada obrigada antes de continuar até as rocas máis altas nas que podes contemplar o solpor literalmente “colgado” ao borde do mar, coa inconfundible figura do Monte Louro presidindo a entrada da veciña ría de Muros e Noia. Como curiosidade, o dobre cume deste monte serviu como referencia para elaborar calendarios lunares e solares polos habitantes prehistóricos desta zona, que deixaron a súa pegada en forma de petróglifos, moi abundantes nos montes próximos a Baroña. Si estás nesta zona da costa, tes dúas alternativas moi recomendables: o faro de Corrubedo, en pleno Parque Natural, e o monte Enxa, espectacular monte xunto ao mar. Dende o seu cumio, xunto ao Centro de Salvamento Marítimo, terás unha vista espectacular. Unha estreita estrada serpentea pola saia do monte, entre vacas e cabalos en semilibertad, até chegar á cima, onde a paisaxe (ollo, e ás veces tamén o frío) quita o alento.
Cabo Home e Costa da Vela
Se estás nas Rías Baixas, non dubides en achegarte á Península do Morrazo, onde no seu extremo máis occidental tes a oportunidade de gozar do espectacular solpor no Atlántico dende Cabo Home, coa impoñente presenza das Illas Cíes que desde aquí parecen ao alcance da man. O concorrido Miradoiro da Caracola é un punto onde se fixeron miles de fotos do solpor, pero o carreiro que che leva até o faro está cheo de recunchos tranquilos onde sentar a gozar dun dos anoiteceres máis emblemáticos de Galicia. E, se chegas pronto, non perdas a oportunidade de percorrer o carreiro da Costa da Vela, con paisaxes únicas e praias que parecen saídas dunha película.
Neste enlace poderás acceder aos aloxamentos de turismo rural nas Rías Baixas
Rías Altas: O banco máis bonito do mundo… e moito máis
Hai infinidade de puntos desde os que ver o solpor no mar na costa atlántica norte en Galicia. Dende os arredores da Torre de Hércules na cidade da Coruña, pasando pola Costa de Dexo ou o faro de Punta Frouxeira, xa máis arriba de Ferrol, prácticamente calquera lugar é bo para gozar dun solpor de postal no Atlántico. O que últimamente se fixo máis famoso grazas ás redes sociais é o coñecido como o “banco máis bonito do mundo” situado no miradoiro do Coitelo nos cantís de Loiba. As súas vistas son sen dúbida espectaculares… e a cola para fotografarse nel á tardiña tamén. Truco: percorrendo unhas decenas de metros á esquerda hai máis bancos con vistas igual de bonitas e onde non terás que facer cola para sentarche. O certo é que a súa situación é privilexiada, co cabo Ortegal e os seus cantís á esquerda e a punta de Estaca de Bares á dereita. Nesta última tamén poderás, ademais de gozar do anoitecer, alcanzar outro fito xeográfico, xa que é o punto máis ao Norte da Península Ibérica e marca a división imaxinaria entre o Océano Atlántico (á esquerda) e o mar Cantábrico (á dereita)
Como comprenderás, 1.700 km de costa son imposibles de contar, nin sequera de percorrer si non contas con moito tempo. Cada galego ten a súa praia favorita e o seu lugar favorito para ver atardecer, polo que se estás aloxado nunha casa rural, déixate aconsellar polos propietarios, que seguro que che recomendarán lugares pouco concorridos onde ver o atardecer no mar en Galicia.
Aloxarse nas Rías Altas? Sen problema. Aquí tes os aloxamentos de turismo rural que che ofrecemos
Algúns consellos prácticos:
Aínda que o pronóstico do tempo prometa ceos despexados, non xogues todo a unha carta, reserva días alternativos para ver o solpor dende distintos lugares, porque é máis que probable que desde algún deles, se levanta a néboa (algo que pode suceder imprevisiblemente mesmo en días totalmente despexados), non vexas absolutamente nada. Se tes sorte, poderás ver varias, e si non, polo menos poderás ver unha. Do mesmo xeito, si está algo nubrado, non descartes ir ver o atardecer, xa que en ocasións o sol, xusto antes de porse, aparece por baixo das nubes provocando unha explosión de cores que quedará na túa retina para sempre.
Aínda que faga calor, leva roupa de abrigo. O Atlántico é un océano imprevisible, ben o saben os mariñeiros galegos. Si o vento fai acto de presenza, necesitarás abrigarche ben ou pasarás moito frío. Ademais, a temperatura cae en picado inmediatamente despois do solpor. Verás que os visitantes experimentados van cargados de roupa de abrigo, case coma se fose inverno.
Coidado cos golpes de mar. Se estás nunha zona rochosa, mantente lonxe da auga. Aínda que o mar estea aparentemente tranquilo, en calquera momento pode levantarse unha onda. Todos os anos temos que lamentar desgrazas por esta causa, así que sé prudente. E se hai moita ondada, por moi tentador que sexa sacar unha foto das ondas rompendo nas rocas, xamais te achegues ao borde do mar. Unha foto non merece que xogues o pelexo.
E un consello final: goza do momento en silencio. Non te obsesiones con sacar a foto perfecta. Só en Galicia, Portugal e algunhas zonas de Andalucía podes ver postas de sol no Atlántico. Reláxate, deixa que a maxia do momento alague os teus sentidos, respira o aroma do mar, empápate dun momento único, porque será un recordo indeleble que levarás sempre contigo.
Bonus track: O raio verde
Se es moi, pero que moi afortunado, poderás ver un raro fenómeno óptico: algunhas veces o último raio de sol é verde. Xullo Verne popularizou este fenómeno na súa novela O raio verde. Conta a lenda que dúas persoas que o vexan ao mesmo tempo quedarán automaticamente unidas para sempre. Quedamos coa descrición do xenial escritor:
“Un verde que ningún artista podería xamais obter na súa paleta, un verde do cal nin as variadas tinguiduras da vexetación nin os tons do máis limpo mar poderían nunca producir un igual. Se hai un verde no Paraíso, non pode ser salvo deste ton, que moi seguramente é o verdadeiro verde da Esperanza!”
